Ananas made in Poland

Ten wpis powinien był trafić na bloga w listopadzie 2018 roku, ponieważ właśnie wtedy, po ponad 4 latach uprawy, wyrósł i dojrzał egzotyczny owoc, w całości wyhodowany w naszym klimacie. Oto i on, mini Ananas!

Ananasik miał zaledwie kilka centymetrów średnicy, ale swój niewielki rozmiar zrekompensował słodyczą skoncentrowaną w miąższu oraz oczywiście samym faktem pojawienia się na świecie. 

Czy nie jest piękny? Idealnie uformowany przez naturę

A tak prezentował się po przekrojeniu:

Sama roślina tak naprawdę większość swojego życia spędziła na parapecie wystawionym na południowy wschód, gdzie dostęp promieni słonecznych dodatkowo był blokowany przez okno. Być może spędzając wiosnę i lato na świeżym powietrzu oglądalibyśmy coś znacznie większego i bardziej soczystego. 

Mimo to uznaję ten okaz za sukces i wielką niespodziankę, oraz szerokie pole do dalszych eksperymentów z egzotyką, tym bardziej że ostatnie wskazania temperatur niewiele różnią się od tych spotykanych na południu Europy. Może zamiast ogórków w naszych ogrodach wkrótce pojawią się ananasy?

Kiwi po półtora roku uprawy

Kiwi w tym roku nie za bardzo kwapiło się do rozrostu. Koniec zeszłego sezonu zakończyło jako jeden kilkucentymetrowy badylek, który po zrzuceniu liści na zimę nie wyglądał zbyt okazale. Z nadejściem wiosny zaczęły pojawiać się zalążki młodych listków, ale roślina najwyraźniej stwierdziła, że to jeszcze nie pora na wzrost. Zalążki wyschły, a kiwi przebudziło się dopiero dwa miesiące później. Ale z całą swoją mocą:

Doskonale widać że kiwi jest pnączem :)

Liście i łodygi kiwi pokryte są setkami małych włosków

Nowe segmenty opuncji

Zaglądając do ostatniej aktualizacji odnośnie opuncji, możemy zauważyć, że na szczycie niższego kaktusa zaczęło tworzyć się coś w rodzaju "pączka". Nie wiedziałem jeszcze wtedy co to oznacza, wkrótce jednak przekonałem się, że były to nowe segmenty, które opuncja wytworzyła z nadejściem wiosny. 

Od tamtego czasu minęły niecałe dwa miesiące, a nowe segmenty w ekspresowym niemal tempie zwiększyły swoją objętość do takich oto rozmiarów:

W miejscach wyrastania igieł pojawiają się też jakby małe listki

Zastanawiam się, czy od tej pory tradycją będzie wypuszczenie przez opuncję nowych segmentów z każdym kolejnym rokiem, oraz oczywiście jaka będzie ich docelowa wielkość :)

Kolejny rok opuncji

Kiedy ostatni raz pisałem o opuncji, była jeszcze małym kaktusikiem, któremu dopiero zaczęły wyrastać pierwsze igły. Do dzisiaj przetrwały dwie sztuki, które świetnie sobie radzą.  Rosną w mieszance ziemi do kaktusów i piasku. Nie dokuczają im żadne szkodniki, ani choroby. Jedynie przędziorki próbowały coś poplątać między igłami, ale nie miały zbyt dużego pola manewru i najwidoczniej sobie odpuściły (i przeszły na figowca). Właściwie ciężko się zorientować jak szybko rosną moje opuncje. Chyba musiałbym co miesiąc robić pomiar i porównanie :) Na chwilę obecną wyższa ma 29cm wysokości, niższa 21.

Opuncje w wiosennym słoncu

Opuncje, podobnie jak ich owoce, mają mnóstwo małych igiełek, które bardzo łatwo wbijają się w dłonie. Jeśli przyjdzie Wam do głowy ich przesadzanie albo jakakolwiek inna interakcja z nimi, polecam uzbroić się w rękawice :)

Igły opuncji wyglądają groźnie i takie właśnie są

Mocny wzrost karamboli

W ostatniej aktualizacji pisałem o tym, jak karambola odzyskała energię i po kilku zabiegach zaczęła ładnie rosnąć. Podczas ostatnich miesięcy przeszła samą siebie i pokazała na co ją stać - z mizernej siewki stała się silnym i zdrowym drzewkiem:

Karambola po ponad roku uprawy

Obecnie ma już około metr wysokości i cały czas nie zwalnia tempa wzrostu. Co ciekawe, bez przycięcia sama zaczęła się w kilku miejscach rozgałęziać. Co też bardzo mnie cieszy - pojedynczy badyl nie jest ani efektowny, ani zdrowy dla rośliny. Dlatego sporo eksperymentuję z przycinaniem i widzę, że roślinom egzotycznym zawsze dobrze to robi :)

Miejsca, w których powstały rozgałęzienia

Nie podlewam karamboli niczym szczególnym (od czasu do czasu biohumus), za to przycinam jej dolne gałązki, które stopniowo tracą kolor i przysychają, aby karambola mogła się piąć w górę i rozrastać.

Rzut z góry. Widać stożek wzrostu z formującą się młodą gałązką

Jestem ciekaw, czy w okresie zimowym karambola zwolni wzrost i przejdzie w okres spoczynku. Mam nadzieję, że nie jest przekonana o tym, że za chwilę przyjdzie lato :)

Rozkrzewianie awokado

Awokado przez ciepły i słoneczny sierpień szybko pięło się w górę, ale przecież nie jeden prosty badyl jest celem uprawy egzotycznego drzewka. Po przycięciu do ok. 50cm wysokości awokado szybko zaczęło się rozkrzewiać.

Rozkrzewiające się awokado

Awokado w całej okazałości

Liście niestety mają poprzesychane końcówki, ale to jeszcze pamiątka sprzed kilku tygodni, kiedy były spore wahania temperatury i wilgotności. Co ciekawe, przez suchy sierpień ten problem zniknął. Co jakiś czas przycinam dolne liście, aby awokado skupiło się bardziej na wzroście, a nie utrzymywaniu sporej ilości całkiem dorodnych liści. Myślę że dzięki temu zdołało wypuścić aż trzy nowe pędy. Teraz powinno wzmocnić całą łodygę i powoli zacząć drewnieć, w końcu pierwsze urodziny ma już za sobą :)

Kilka ciekawostek z życia pitai

Od ostatniej aktualizacji na temat pitai minęło już kilka miesięcy, a zielone badyle cały czas dobrze sobie radzą i ładnie rosną. Najdłuższy z nich ma już 35cm długości, pozostałe dzielnie go gonią. Na początku lata, kiedy zrobiło się naprawdę ciepło, postanowiłem wystawić doniczkę z pitają na balkon, aby zażywała kąpieli słonecznych przez całe długie dnie. Niestety nie był to najlepszy pomysł.

1. Poparzenia słoneczne

Pitaja w naturalnym środowisku i w uprawie najczęściej rośnie w pełnym słońcu. Kto by się spodziewał, że nadmiar słońca może jej zaszkodzić? Wcześniej stała na parapecie, ale mocne, popołudniowe słońce bezpośrednio do niej nie docierało. Skończyło się to dla niej szokiem i miejscowymi poparzeniami. Po kilku dniach wróciła na swoje stare miejsce i ma się dobrze. A oto efekty przegrzania:

Poparzenia od słońca...

Zaczęło się od lekko pomarszczonej i przesuszonej łodygi. Po kilku tygodniach miejsca poparzeń przekształciły się w białą, cienką i suchą tkankę. Tak więc jeśli kogokolwiek kusi drastyczna zmiana stanowiska dla pitai to stanowczo odradzam :)

2. Rozkrzewianie

Jakiś czas temu u podstaw kaktusów zaczęły wyrastać nowe pędy i szybko pną się w górę. Jeśli tak dalej pójdzie to w doniczce niedługo zrobi się ciasno:

3. Korzenie powietrzne

To według mnie najciekawsza właściwość pitai. Pewnego rodzaju zabezpieczenie samej rośliny na wypadek złamania. Bo przecież pędy są już długie i coraz mniej stabilne. Gdyby nie podwiązywanie to już dawno część z nich powykładałaby się na boki bądź połamała. Po złamaniu taki pęd wyląduje płasko na ziemi, a boczne korzenie szybko wgryzą się w podłoże gwarantując dalsze życie. To dopiero cwana roślinka!

Myślę że nie byłoby problemem obcięcie części łodygi i ukorzenienie jej. Kiedyś na pewno zrobię taki eksperyment. A na koniec jeszcze poglądowe zdjęcie całej rośliny: